Τα πανηγύρια του χωριού μου

Μνήμες γλυκές, νοσταλγικέςτα πανηγύρια του χωριού μου
στη θύμησή μου ζωντανεύουνε
και ανασταίνουν την ψυχή μου.
Θυμάμαι μέρες γιορτινές, ολόχαρες
που φάνταζαν μοναδικές,
στα παιδικά μας μάτια
και τις μικρές μας τις λαχτάρες ταξιδεύανε
στου κόσμου τα μεγάλα μονοπάτια.

Την τρίτη μέρα της Λαμπρής
μ΄ όλους μαζί τους χωριανούς,
τα μπαϊράκια ακολουθούσα
στου Μαύρου-Νιού τ΄ αλώνι εκεί ψηλά
μέσ’ από τη μυσταγωγία
του Καγκελευτού χορού
νόμιζα πως τον κόσμο κατακτούσα.

Στου Άγιου Παύλου τη γιορτή ανήμερα
καθώς απ΄ το ξωκλήσι του χαρούμενη γυρνούσα
θαρρείς, ακόμα νοιώθω μεσ’ τη χούφτα μου
τη γλύκα απ΄ τα ξυνόμηλα,
δώρο ακριβό στη μάνα μου
που στο μαντήλι μου σφιχτά,
δεμένα τα κρατούσα.

Κι εκεί στη δίψα του χρυσού μεσοκαλόκαιρου
το πανηγύρι τ΄ Αη-Λιά μας προσκαλούσε
και με τις ψαλμωδίες τις γλυκές τ΄ απόβραδου
με το κρασί της πίστης, μας μεθούσε.

Κι΄ ύστερα, ακούγονταν κλαρίνα και βιολιά
κι έφτανε η ψυχή μας στα ουράνια
καθώς το γλέντι άρχιζε στην όμορφη πλαγιά
κάτω από τα γέρικα, βαθύσκιοτα πλατάνια.

Μνήμες γλυκές, λυτρωτικές
τα πανηγύρια του χωριού μου
στη θύμηση μου ζωντανεύουνε
και ανασταίνουν την ψυχή μου.